Roadmap 2022, we zijn op weg...

 In januari zijn Maxim en ik samen Your roadmap 2022  gestart. Wat een goede stap om samen te zetten.

Reizen in goede gezondheid is het allermooiste wat er is, daar zijn we het samen over eens. De bestemming en het vervoermiddel daar moeten we nog aan werken maar dat we dit samen doen is heel duidelijk en voor mr. B is er uiteraard ook plek ingeruimd. 

Tijdens de huiswerklessen is hij vaak naast ons in de vensterbank -tevreden knorrend- te vinden. Mij is het overigens nog steeds niet duidelijk of mr. Bungles nou een uitermate wijze- of juist heel erg beperkte kater is 🤔.

Hoe dan ook, mr. B hoort bij ons en is nooit ver uit onze buurt. Ik droom ervan dat hij mee kan op onze reizen.

Samen de diepte in, samen nadenken over onze diepste wensen, dromen en verlangens en zo stippen op onze horizon plaatsen. Mooie bestemmingen en onderweg al genieten van elkaar onze reis en alles wat zich aandient. Samen kunnen we alles aan, samen zijn we onoverwinnelijk.

Regelmatig samen huiswerk maken en elkaar op een nog diepere laag leren kennen. Kanten aan elkaar durven laten zien die minder aantrekkelijk zijn en twijfels en onzekerheden delen. Ook delen wat we anders willen in ons leven en oprecht delen wat we van elkaar vinden. 

Verrassend fijn om te doen en heel fijn om waardering te krijgen en (h)erkenning van de wat mindere kanten. Daar gaan we mee en vooral aan werken, zo bevrijdend om hier open in te zijn. Geen aannames te doen maar te vragen, te peilen, te polsen.

The FLOW....

 The flow wordt gegeven door Cindy Koeman. Het is een heerlijke combinatie van bewegen, ademen en actieve meditatie en visualisatie.

Ik heb het als heerlijk en bevrijdend ervaren, en omdat je dit thuis doet, voelde ik me ook heel vrij om te bewegen. In mijn gedachten voelde het alsof ik vloeiend en ritmisch bewoog, waarschijnlijk zag het er op het scherm of spiegel wel anders uit😂

In het kader van loslaten en me niets aantrekken van wat 'anderen kunnen denken of zeggen' ben ik aardig los gegaan. Kon dat de volgende dag ook wel merken aan het lijf 😅

Het bewegen werkt bevrijdend, opgaan in de muziek en beweging brengt ook je hoofd in beweging en laat je meer 'in het lijf' komen. Naast de inspanning van het bewegen bracht het ook een diepe ontspanning. In één uur van grote inspanning door flink te bewegen en me helemaal opgeladen en energiek voelen naar totale ontspanning, men wat heb ik heerlijk geslapen. 

In het laatste deel tijdens de visualisatie werd gevraagd om 10 jaar in de toekomst naar je  toekomstige ik af te te reizen.

Als 71 jarige keek ik tevreden  terug op de afgelopen 10 jaar. Eigenlijk keek ik heel tevreden terug naar mijn hele leven. Heb veel lessen geleerd en ben persoonlijk gegroeid. De laatste 10 jaar waren bijzonder omdat ik echt tevreden was met mijn leven in alle opzichten. Tevreden, happy en kalm, heel plezierig.

Eindelijk kom ik aan in rustiger vaarwater, tijd om te oogsten en vruchten te plukken. Moet wel het onkruid blijven wieden 😅 dat dan weer wel 😁

Tevreden groet!

Sabotage

Na de intentie en motivatie om te veranderen wordt het tijd te kijken naar 'het waarom' het me tot nu toe (nog) niet gelukt is om te veranderen...

Waarom heb ik mijn dromen en wensen niet eerder waargemaakt?

Als ik heel eerlijk naar mezelf kijk dan moet ik opmerken niet erg bewust te hebben geleefd...

Ik leefde van moment tot moment en heb niet veel duidelijke doelen nagestreefd. Heb er ook nooit diep over nagedacht, was misschien ook niet nodig. 

Altijd gevoeld dat ik een 'laatbloeier' ben.  Misschien heb ik wel jaren 'overleefd'...

Sabotage: Als ik weet wat ik wil veranderen en ik ben gemotiveerd waarom lukt het dan toch niet? Ik begin altijd gemotiveerd en enthousiast maar verzand vaak in emotionele cirkel, maakt niet uit, zie je wel, lukt toch niet, ik kan het niet. 

Ik ben dus mijn eigen saboteur. En dat wil ik anders. Ik wil meester worden over mijn gedachten, mijn mind. Mijn wilskracht en dus eigenlijk mijn 'gedachtekracht' wil ik beter leren gebruiken. Alles zit al in mijzelf, ik moet het alleen nog 'even' ontdekken 😅

Dit jaar 2022 gaat het me wel lukken! Ik zie dat ik beter mijn focus kan houden en merk elke dag dat ik meer kan hebben en in situaties al beter kan 'handelen'. En dit door elke dag een beetje tijd voor mezelf te nemen en stil te zijn, ongelofelijk toch...

Donderdag 20 januari is de eerste online bijeenkomst 'Your roadmap 2022' waaraan Maxim en ik gaan deelnemen. Zo bijzonder om dit samen te doen. Het zal je niet verbazen maar ik heb er heel veel zin an. Bring it on 😀

Enthousiaste groet!

Mijn motivatie

 

 

Na het aangeven en uitpluizen van wát ik wil veranderen, wil ik het 'waarom' uitdiepen. Een goede motivatie schijnt onontbeerlijk te zijn bij het veranderproces. Ook is het goed dat ik mijn wens doorvoel, bijna alsof het al echt is. Soort van dromen en fantaseren, hmmm, daar ben ik best goed in 😉

Ik heb niet op alles invloed. Corona bijvoorbeeld, is iets waar we nog niet zo snel van af zijn. Ik ben er niet bang voor maar moet er wel rekening mee houden bij het maken van (reis)plannen.Vrijheid om te gaan en te staan kan op dit moment helaas alleen met coronapassen, testbewijzen en gele boekjes. Jammer maar het is niet anders. Ik kijk graag naar wat wél kan en kies daarin de weg van de minste weerstand. Ik laat me dus boosteren. Ik heb mijn jeugd al genoeg tijd op de barricades doorgebracht als  kraker en punker 😎 en wil mijn energie nu aan andere dingen besteden.

Ook wens ik dat Maxim weer happy wordt in zijn werkende leven. Dat hij meer kansen en mogelijkheden gaat zien. Mijn wens is dat de training die we samen gaan doen hem hierbij gaat helpen. Ik kan hem eigenlijk alleen maar ondersteunen en zijn keuze accepteren. Dat is al pittig genoeg want ik zie zoveel meer in het verschiet... 

Waar heb ik wel invloed op?
Wat kan ik wel aanpakken. Recentelijk heeft bloedonderzoek aangetoond dat mijn schildklier aan het klieren is, whats in a name.... De schildklier werkt te langzaam en dat kan verklaren waarom ik ondanks mijn gezonde eet/drinkpatroon, geen gewicht verlies. dat neemt niet weg dat mijn omvang me letterlijk in de weg zit, ik voel me fysiek belemmerd in mijn vrijheid. Broeken zitten niet lekker, gewrichten voelen pijnlijk en stijf. Hoe heerlijk zou het voelen als ik gewoon weer lekker in mijn eigen vel zit 😍zonder lijflijk gezeur en overbodige rilletjes....Daar droom ik van.

                                            KOM IN BEWEGING

Meer bewegen is het eerste waar ik mij op richt. Lekker  in de ochtend rek-, strek- en buigoefeningen. Daarna een korte wandeling en dan aan de arbeid. Ik heb een bureau besteld waardoor ik ook staand kan werken. Meer opstaan en bewegen gedurende de werkdag!

En het hoofd mag ook wat doen 😁 daar mag het ook lichter worden. Minder ballast en weg met die belemmerende gedachten, oud zeer en nutteloze bagage weg er mee. Ja ook weg met dat zeurende stemmetje en die lompe Hippo. Hup in de actie, weer lekker sporten, we mogen weer!

                       YES! KICK THAT ASS, JUST MOVE IT MOVE IT MOVE IT

                                           PAK RUST

En als tegenhanger van actie neem ik ook mijn rust. Meerdere keren per dag een moment voor mijzelf, een moment van stilte en rust. Ik heb gemerkt dat met een rustiger hoofd, ik me beter kan focussen op datgene wat ik wil. Tijd om te reflecteren en om vrij en los te komen van alle oordelen. Weg met de drukte en chaos in mijn hoofd. Mediteren, rust nemen en chillen met mooie muziek.

Gemotiveerde groet

Consuminderen

 

Vandaag schrijf ik over mijn intenties voor 2022. Wat wil ik aan mezelf en aan mijn leven veranderen. Met welke gevoelens en emoties worstel ik. Wat wil ik veranderen aan mijn gedrag....

Het blijft goed voelen om dit uit te spreken en op te schrijven. Minder chaos en focus is mijn beloning en ik herprogrammeer mijn 'software'. Zo werkt NLP.
Blij mee dat ik die oude kennis hervonden en afgestoft heb 😀

1. Afslanken: Hiervoor moet ik meer 'in actie' komen. Meer bewegen, dus mijn loopje wordt weer dagelijkse routine. Ook pak ik het sporten weer op zodra dat mag. Ook mijn gewicht en de oorzaken daarvan, mag ik loslaten.
   
2. Meer bewustZIJN: Ik wil meer leven en vooral reageren vanuit een rustige(r) en kalme geest. Mijn hoofd mag rustiger en leger worden, zodat er meer ruimte komt voor ideeën en creativiteit. Ook mag ik meer gaan leven vanuit liefde en mildheid, naar mezelf én naar anderen. Leven vanuit meer respect en begrip en minder oordeel.
   
3. Dromen: Vandaag een 'oud zaadje' teruggevonden. Dat ga ik koesteren en water geven. Hierin komen Maxims en mijn dromen samen. In het kort: Ik schrijven en verslag doen, in welke vorm dan ook, en lief trips uitzoeken en zo plannen maken om samen te reizen. Wellicht (nog)niet helemaal realistisch maar dat maakt niet uit. Droom GROOT, alles begint met niets. Het start met een idee...
4. Wat consumeer ik: Van andere orde is dat ik mijn tijd wil besteden aan mensen die ook bezig zijn met een positieve levenshouding. Ik wil me richten op het ontmoeten van gelijk gestemden en zoveel mogelijk negatieve gedachten en mensen verwijderen uit mijn leven.

Dit weekend tijdens de online nieuwjaarsbijeenkomst van Michael Pilarczyk en Cindy Koeman, bleef  'Je bent wat je eet' lang resoneren. Ik heb dat altijd heel letterlijk genomen en het alleen aan 'wat je eet' gekoppeld. Wat een eyeopener dat het eigenlijk gaat om

                                    ALLES WAT JE CONSUMEERT

Dus naast eten en drinken wordt je leefomgeving hiermee bedoelt. Mijn contacten, vrienden, wat ik lees, wat ik zie op TV, berichten op social media, ofwel alles waar ik mij mee voed enz...Het wordt tijd om te consuminderen en me ook daar bewuster van te worden.

Positieve groet!

Wie schrijft die blijft...

 

 

Wat een heerlijk weekend. Heel veel rust, lekker geen afspraken, gewoon 'me time'. En het is pas zaterdag!

Na het lezen van Michaels boek 'Master your mindset' raakte
ik getriggerd om weer te gaan schrijven.

En wat voelt het heerlijk om gewoon van me af te schrijven. Het volle hoofd leeg te schrijven.

 

Het schrijven en creëren geeft me kracht en helpt me de chaos in de bovenkamer te ordenen, wat heb ik dit gemist.  Beter laat dan nooit 😅

Dit weekend doe ik mee aan 'Een goed begin' van Michael Pilarzyck en Cindy Koeman. Zij zetten mij aan het denken en schrijven over mijn wensen, dromen en doelen voor 2022

De 3 belangrijke vragen:

1. Wat wil ik écht?Wat zijn mijn doelen en dromen?
2. Waar sta ik nu? Waar sta ik mentaal, fysiek, financieel. Ben ik voldoende voorbereid om mijn doelen te behalen?
3. En dan: wat houdt mij tegen? Wat belemmert me op dit moment om actie te ondernemen, om mijn doelen te behalen. Wat houdt me tegen om meer te doen wat ik wil en minder wat ik liever niet meer wil? Welke gedachten of emoties blokkeren mij en hoe kan ik die doorbreken? Heb ik angsten, maar waar ben ik dan werkelijk bang voor? Is mijn angst gebaseerd op de realiteit of op een gedachte? Wat houdt mij tegen om te doen wat ik werkelijk wil?

Wat wil ik écht? Wat zijn mijn doelen en dromen?
Ik hunker naar (corona)vrijheid om te gaan en te staan waar ik wil. Ik wil weer reisplannen maken. Ook wil ik bewuster worden in deze fase van mijn leven, wat wil ik nou echt? Mijn toekomst wordt immers steeds korter naarmate ik ouder word.

Een goede gezondheid staat op nummer 1. Ik leef en eet gezond maar een gezond BMI en gewicht lijkt onbereikbaar. Afslanken staat al zo lang op mijn doelenlijst. Ik begin langzaam te begrijpen waarom het me nog steeds maar niet gelukt is. Ook gewicht mag losgelaten worden in 2022.

Ook wil ik dat lief gelukkiger wordt in zijn werk en leven. Ben daarom heel dankbaar en blij dat we de komende 4 maanden samen mee doen met Your roadmap 2022.

Waar sta ik nu?
Het voelt alsof ik net wakker ben geworden. Had het me zo voorgenomen om bewust(er) te leven en ben gewoon weer ingedut. Meegezogen in de ratrace, zo stom maar weer heel dankbaar dat ik mediteren en tijd voor mezelf nemen weer heb herontdekt. Ik voel mijn spirit terugkeren en zin om te leven en er uit te halen wat er in zit. Klaar voor avontuur 

Wat houdt me verdomme dan tegen, wat belemmert mij om mijn doelen te bereiken?
Als ik hier goed over nadenk, kom ik tot het besef dat ik mij door niemand anders dan mijzelf  laat tegenhouden om datgene te doen wat ik wil doen. Het is mijn hoofd, mijn mindset waar ik aan wil en moet werken om dit te veranderen, los te laten.

Opgewekte groet!

Dikke doei 2021

Voor mij was 2021 een bewogen jaar waarin veel is gebeurd en ik weer veel heb geleerd. Never a dull moment. 

Een greep uit 2021: 

• De alles verterende en letterlijk ziekmakende woede over een ruzie met een familielid die meer dan een jaar in mij heeft huisgehouden en die ik nu langzaam kan verteren. De prachtige inzichten die ik heb verkregen tijdens familieopstellingen over mijn eigen gedrag en de triggers kunnen vinden én plaatsen en grote delen kunnen helen. Dank Cynthia voor je openheid, inzichten en wijsheid. 
• En dankbaarheid, grote dankbaarheid dat ik kan inzien dat de persoon die me de afgelopen jaren het meest gekwetst heeft, ook de persoon is waardoor ik een groeispurt heb kunnen maken. 

En nu is het 2❤22

Een jaar waarin ik me voor het eerst doelen ga stellen en focussen op de rest van mijn toekomst. Want laten we eerlijk zijn, mijn toekomst wordt met de dag minder 😅.  Ik wil niet meer de dagen aftellen maar zorgen dat de dagen TELLEN. 

Ik start in elk geval goed met Your Roadmap 2022 en voel het bruisen en borrelen van binnen. Ook staat er weer een heerlijke reis met zus en zwager naar Canada op de agenda.

En ik wil dit jaar EINDELIJK vieren dat ik 62 word. Zowel mijn 60e als 61e geboortedag verliepen stil en kleurloos vanwege covid.
Kortom, een nieuw jaar met nieuwe kansen. Ik heb er zin in!

Enthousiaste groet

3e familieopstelling

Opstelling van mijn linkerhand

Mijn linkerhand zeurt en vraagt aandacht. Wil me in het hier en nu houden.

Ik mediteer dagelijks en droom erg veel. Geen nare dromen maar wel over herkenbare situaties. 

Ik droom van me af.

Pas als we naast mijzelf en mijn hand ook mijn vingers opstellen, komt er meer los. Ik voel aarzeling om op het matje te gaan staan welke mijn vingers representeert. Ik voel mijn knieën knikken en zak een beetje door mijn knieën, wil me klein maken en ik ervaar lichte emotie, verdriet, ook in mijn buik.

We stellen ook ' de oorzaak' op van mijn hand, die stijf is en waarvan ik de vingers niet goed kan buigen, geen vuist kan maken en die krachteloos voelt.

Als ik op het matje ga staan, voel ik me stram en stijf. Kaken en kiezen staan strak op elkaar. Dit is oud en al lang bij me. De woorden 'volhouden' en 'doorzetten' komen in me op. Evenals emotie ( verdriet) in het keelgebied.

Daar is ie weer.
Een diepere laag dient zich aan. (Nog) meer mildheid en compassie voor mezelf. Afscheid nemen met respect van een overlevingsdeel ( Mike).

Ik kom er wel zonder vol-HARDING.
Go with the flow, buigen en meebewegen als riet in de wind. Steeds zachter, milder, accepteren, meegaan

Milde groet

Doorademen

Een ademworkshop stond al lang op mijn verlanglijst. Toen de mogelijkheid voorbijkwam om bij Gerri Hansman een ademretraite in Diepeveen te gaan doen, aarzelde ik geen moment.

 

Het was zeker een uur rijden vanuit mijn woonplaats, en ik moest al vroeg op pad. In de buurt van Deventer werd het mistig, zeer mistig. Ik moest vaart minderen en had geen idee waar ik reed. Ik kon alleen maar blindelings de navigatie volgen terwijl ik door de grijze brij. Wat een avontuur, de rit en de ademretraite.... 

Mijn eindbestemming bleek een oud klooster, een robuust gebouw in een - wat later bleek- prachtige landelijke omgeving. 

 

Ademen, zo normaal, dat doe je al je hele leven, heb je daar een workshop voor nodig?
Vrij recent heb ik de kracht van ademen weer herontdekt. Het helpt me bij het ontspannen en bv in slaap vallen. Met je adem kun je 'thuiskomen'.

Het was een heerlijke ontspannen dag, de laatste dag voor de lockdown van 19 december. 

We deden een mij bekende actieve meditatie, de 'Kundalini'. Door het schudden van je lijf kom je in een staat van mentale rust, wonderlijk maar waar.  Daarna, in de middag, deden we een ademhalingsoefening die voor mij heel bijzonder was.

Ik lag op een yogamatje en het duurde niet lang voordat ik het oncomfortabel 😕 begon te voelen. Blijft hard zo'n dun matje 😁.
Echter in de cadans van de muziek en de aanmoediging van Gerri om door te ademen, in door de neus en uit door de mond en om los te laten, ging ik op in het moment. 

Om me heen hoorde ik mensen die het moeilijk hadden maar het lukte me om bij mezelf en bij de cadans van mijn ademhaling te blijven. Ook werden we aangemoedigd om geluid te maken, bij mij kwam er een HAAA en HAHAHA naar boven en buiten 😅. 

Soort van stembevrijding want het voelde wel dat ik over 'een drempel' moest stappen om geluid te maken bij je ademhaling. Maar zo fijn om actief te ademen en om zoveel zuurstof tot je te nemen.
 Door zo een uur! te ademen ( dat vertelde Gerri na afloop) en de grote hoeveelheid zuurstof in het lijf en geest, ervoer ik deze ademhalingsoefening alsof ik een ander bewustzijn had. Ik had geen lijf, geen pijn of andere ongemak en hoorde en maakte tegelijkertijd wel deel uit van alles wat er in de ruimte speelde.

Heel apart en bijzonder om besef van tijd kwijt te raken en op te gaan in het hier en nu, in het moment.

Dit zal zeker niet de laatste keer zijn dat ik 'iets' met adem ga doen. Wat prachtig en krachtig is onze ademhaling. Het voelt alsof ik terug ben gezet naar mijn basis, een soort van 'reset'.

Krachtige groet!

2e familieopstelling

 2e familieopstelling

Wat Cynthia aangeeft als ze als representant gaat staan, klopt als een bus.

Mijn moeder heeft haar blik naar buiten gericht en is niet met mij of met mijn broer of zussen gericht bezig. Ik val buiten haar beeld.
Mijn vader zwoegt en zorgt voor het inkomen.

Ik heb geen idee wat er van mij wordt verwacht. Ik doe mijn best maar het is nooit goed genoeg. Wel hoor ik veel dat ik " de dochter van meneer Wolters ben". Dit maakt het niet duidelijker wat er van mij wordt verwacht. Wie ben ik zelf?

Als ik op mijn plek ga staan naast mijn moeder ( we kijken beiden naar het raam) wil ik dat mijn moeder me ziet en hoort. Ze is bijna niet bij machte dat te doen, ze voelt veel schaamte.

Ik probeer contact te krijgen wat uiteindelijk lukt door haar aan te spreken met 'Lucy' en later 'moeder'.
Ze erkent dat ik haar dochter ben en dat zij mijn moeder is.

Ze ziet me.
Bij mij borrelt er veel van binnen.
Er is nog niet veel verbinding of aanraking. Ergens is die wens er wel maar het ' zien en horen' is een mooie stap.

Ik voel opluchting en er ontstaat ruimte. Ik kan uitspreken dat ik van mijn moeder houd en ervaar rust en ruimte in mijn hart en hoofd.

Eerste familieopstelling

Eerste familieopstelling

Ik heb mijn moeder op het strafbankje geplaatst. 

Met haar gezicht tegen de muur. Voelde spijt toen ik haar zo had neergezet, dat verdient ze niet, ze heeft naar vermogen gegeven. 

Het was alleen niet genoeg voor mij.

Er zit een ' zielig' kind in mij. Een verwaarloost kindje. Toen mijn alter ego 'Mike' in mijn jeugd het roer overnam, heeft me dat gered maar ook veel gekost. De hardheid en stoerheid van Mike is ten kostte gegaan van mijn compassie en zelfliefde.

Hoewel ik de afgelopen jaren al een paar keer afscheid heb genomen van Mike, zit die versie van mezelf nog vaak aan het roer. Vooral bij situaties waarbij emoties spelen. Boosheid, alleen voelen, gekwetst zijn..

Mike neemt het dan over om me niet te laten voelen.
Ik dank Mike voor voor alle keren dat ik zo kon overleven, nu wil ik verder met Martha aan het stuur, en ruimte maken voor mildheid, zachtheid, en het zielige ondergeschoven kindje. Zelfs nu ik dit schrijf voel ik afkeer van dit deel van mezelf. Maar ik begin de contouren van het kind te zien.

Ik wil van mezelf houden, waarlijk en totaal.
Ik wil alle delen van mijzelf omarmen
Ik wil met zachtheid naar mezelf kijken
Ik wil zonder oordeel naar mezelf en anderen kijken

Ik wil vooruit en groeien en loskomen van de delen in mezelf die me belemmeren in mijn groei.

Hoopvolle groet

Voeding versus vulling....

 

Waar ik erg blij van werd een paar maanden geleden, waren wat tips die ik hieronder plaats:
-         Opruimen van de keukenkastjes
-         Etenswaren buiten zicht bewaren
-         Geen snoep in de auto
-         Geen snoep in mijn bureaula

En in mijn keukenkastjes kwam ik toch wel een boel troep aan ‘eten’ tegen. Pakjes, zakjes en prefabfood, veel over de datum ook nog…

Dat kan anders. Ik heb me voorgenomen sindsdien om geen grote eetvoorraad in huis te halen en verleidelijke etenswaren goed uit het zicht op te bergen. En eigenlijk koop ik geen zoete, zoete of foute voedingswaren meer, geen vulling maar voeding is mijn motto inmiddels.

Supermarkt
Ook boodschappen doen doe ik tegenwoordig anders. Ik moet zeggen dat corona me daar wel bij helpt. Ik laat 1 x per week een bulk boodschappen thuis bezorgen en kom daardoor echt minder in de verleiding van impulsaankopen.

Boodschappenlijst
Ik moet nu thuis al nadenken wat ik aan basisdingen nodig heb voor de komende week en maak dus een boodschappenlijstje. Verse zaken moet ik dan nog wel in de supermarkt halen maar met een boodschappenbriefje ben ik zo de winkel in en weer uit ;-). Ik ga ook vroeg (8.00 uur) zodat het niet druk is en uiteraard met een goed gevulde buik want het ontbijt net achter de kiezen.

Eten uit zicht
Eten bewaar ik bewust uit het zicht (behalve fruit) en buiten handbereik. Heb geen schaaltjes met lekkers op tafel, of potten drop of koekjes meer in het zicht staan. Dat heb ik gewoonweg NIET is huis. Als ik dat wil eten dan moet ik naar de winkel om het te halen. Soms is de trek in iets groot maar de drempel om dat te gaan halen, net iets groter. Ik discussieer met mezelf of ik dat echt wel wil… Meestal werkt dat afdoende :-)

Feestelijkheden en lekkere dingen
Inmiddels is mijn smaak echt anders geworden. Met taart of koek maak je mij niet meer blij. Voor bezoek en bijzondere gelegenheden maak ik liever zelf wat lekkers. Iets wat ik zelf gebakken of zelfgemaakt heb, waar ik tijd en moeite ingestoken heb, smaakt me beter.

Meer waardering
Het is ook net of ik meer respect en waardering voor echt eten heb gekregen. Een mooi stukje geitenkaas op komkommer ar loopt het water van in mijn mond. Lief wil nog wel een papikafrietjes eten, niet vaak hoor. Ik vind de smaak nu zo zout en gekruid, ik weet ook dat als ik doorga en een tweede neem, dat ik dan de fout inga. Je went weer aan die zoutbommen en na het leegeten van een zakje heb je zin in meer. NO NO dus.

Roken
Doet me ook weer denken aan roken. Soms, als een sigaret net is aangestoken, komt er weer een stukje oud verlangen naar boven. Goddank maar even, want roken vind ik inmiddels vreselijk goor. Maar ik schreef het al, mijn smaak verandert en daarmee ook het verlangen naar kant en klare zoete, zoute eetwaren.

We zijn op de goede weg!
 
 

 

Voeding is onder controle, was/is wel een heel proces...

Ik durf met enige stelligheid inmiddels te schrijven dat ik 'het eten' aardig onder controle heb. Ik luister meer naar het oude lijf 👵. Ik eet wanneer ik trek heb en dat varieert per dag. Ik eet wanneer mijn lichaam daar om vraagt. Dat luisteren naar wat mijn lichaam nodig heeft was best nog wel lastig. Ik was zo gewend om altijd maar weer wat in mijn mond te stoppen en dan mijn kiezen hun malende werk te laten doen. 

Afkicken
Ik heb echt moeten afkicken en natuurlijk gaat het ook nog wel eens mis. Enkele voorbeelden van wat ik onder controle heb gekregen. Zo kreeg ik 's avonds rond 20.00 uur altijd trek en begon ik met gapen, we eten om 17.00 uur dus op zich niet zo vreemd. Mijn wekker gaat om 05.00 uur dus in plaats van te eten en wakker te blijven, ga ik nu op tijd naar boven. Neem nog even een douche en rond 21.00 uur lig ik in bed en maak ik lekkere lange nachten van zeker 8 uur slaap 😃.

Ontbijten
Eerder was het klaarmaken en nuttigen van mijn ontbijt het eerste wat ik deed, ik had altijd een ontzettende 'trek'. Nu sta ik op en neem een groot glas water met mijn supplementen en een grote beker HBLthee. Daarna doe ik een workout en wandel ik 30 tot 60 minuten. Vervolgens mediteer ik 15 tot 20 minuten. Daarna eet ik pas mijn ontbijt. Ik had dus helemaal geen trek maar wel een grote vocht behoefte. Ook niet raar na een nacht vasten.

Keuzes
Ik ben ook veel bewuster keuzes gaan maken, hoe ik mijn tijd gebruik bijvoorbeeld. Natuurlijk zorgt de tv altijd voor vermaak of kan ik lekker op het internet surfen 's avonds. Maar wat mis ik nou eigenlijk als ik dat niet doe en gewoon op tijd naar bed ga? Helemaal niets, ik ben nu meestal voor de wekker uitgerust wakker en heb elke dag ZIN in de dag. Ik NEEM daar dus ook alle tijd voor. Ik realiseer me dan ook dat ik die keuze KAN maken. Overigens MOET ik niets. Soms ga ik later naar bed en dan hoor ik de wekken en kan ik besluiten om nog even door te slapen en geen workout of wandeling te doen. Maar dat is dan wel een BEWUSTE KEUZE. Zo doe ik dat ook met eten, ik MAG namelijk ALLES eten maar daar hoort de keuze bij of ik dat ook ECHT wil.

Werk
Waarom ik zo vroeg opsta? Ik heb een bloedhekel aan bewegen en sporten. Voor corona fietste ik altijd naar mijn werk in Utrecht. Nu ik al maanden thuiswerk en toch wil bewegen, wandel ik in de ochtend. Altijd een hekel aan wandelen gehad maar ik ben helemaal om. Ik moet dat wel gelijk in de ochtend doen, als ik het uitstel dan komt het er niet meer van. Ik doe eigenlijk alles wat gelijk kan, meteen 😏. Niet morgen maar nu. Dit geeft een enorme ruimte in mijn hoofd en in mijn dag. Er drukt minder op mijn schouders aan dingen die ik nog MOET doen.

Onthaasten
Ik ben echt een ochtendmens geworden. En ik wil me niet meer haasten dus ik sta met plezier om 5.00 uur op om op mijn gemak aan de dag te beginnen. Ik wil de tijd hebben om even stil te staan tijdens mijn wandeling voor een groep snaterende ganzen. Of even lekker kroelen met een van mijn katten, die vinden het overigens ook heel gezellig dat ik thuis werk. En zeg nou zelf als een kat zich zo aanbiedt dan wil je toch even knuffelen 😍

Onthaaste groet 💋

Zelfbeeld....

Zelfbeeld
Er zijn boeken vol geschreven over dit onderwerp en er is veel onderzoek naar gedaan. Wat zou ik het toejuichen als er onderzoek zou worden gedaan naar hoe je een positief lichaamsbeeld krijgt. Hoe je jezelf kunt helpen om je lichaam te waarderen, respecteren, eren en vieren. Want wat hebben we een prachtig lichaam 😍

Ik houd het maar even op mijn eigen ervaring. Bij mij ging in december 2019 het roer om. Ik merkte toen ook dat ik heel onaardig over mijn lijf dacht. En als ik mijn vriendinnen hier eens voorzichtig over polste, dan herkenden of zagen ze dat helemaal niet bij mij. Vaak kwamen ze zelf met wat er allemaal niet goed was aan hun eigen lichaam.  Ik op mijn beurt zag hun probleemgebieden niet. Wonderlijk toch? We 'accepteren' het lijf van een vriend of vriendin wel...

Ik heb me vanaf december voorgehouden om positieve dingen tegen mezelf te zeggen. Dat klinkt wellicht stom en super simpel tegelijk maar het heeft me geholpen om mezelf te accepteren hoe ik ben. En menslief, ik mag er zijn 😊 Met al mijn 60 jaren heb ik nog maar net het gevoel dat ik goed in mijn vel zit. 

Deze zomer voor het eerst in 20 jaar een korte broek aan, dat is een reuze overwinning. En nee, ik ben nog (lang) niet op mijn streefgewicht. En eigenlijk maakt me dat gewicht niet zoveel meer uit. Dat is een getal, ik wil graag een gezond(er) gewicht en daar werk ik (langzaam) naartoe. En nu ik dit opschrijf, bedoel ik eigenlijk dat ik me lekker in mijn lijf wil voelen, daar kan ik geen gewicht aan hangen. Wil me gelukkig voelen en dankbaar zijn voor alles wat er is in mijn leven.

Ik ben ervan overtuigd dat je door denkkracht je leven kunt beïnvloeden. Als ik in de spiegel kijk dan kan ik benoemen wat ik leuk vind aan mezelf. Dag lief mens, wat zit je haar goed, leuke blouse, bril staat je goed, gave oorbellen enz. Voor mij is dit de beste strategie om me beter in mijn lijf te voelen: Ik denk niet meer na over mijn lichaam in termen van mooi of lelijk, en ik bekritiseer mezelf niet meer. Het voelt veel beter om me te richten op wat mijn lijf allemaal voor me doet. Het draagt me tenslotte door het leven, en daar mag het lijf best wat waardering voor krijgen.

Wat dat waarderen soms nog lastig maakt zijn de dagelijkse beelden en reclame plaatjes die we voorgeschoteld krijgen. En nog geniepiger, de gevoelsbeelden, de sfeerbeelden. Dat je gelukkig wordt als je benen glad geschoren zijn en je tanden ultrawit en vroeger het avontuurlijke leven van een Marlboro roker (voor de niet rokenden sigarettenreclames) 😜 

Nou ik heb met mezelf afgesproken dat ik daar gewoon niet meer aan meedoe.

Hoe staat het met JOUW zelfbeeld?

Zelfbewuste groet 💋

Mijn gedrag heb ik aardig in de smiezen, nu het volhouden van mijn gezonde levenstijl nog...

Deze nieuwe leefstijl volhouden, daar richt ik me op.

Natuurlijk is wilskracht belangrijk. Als je wilskracht kunt zien als een spier, dan kun je je voorstellen dat deze moe kan worden, verzuren. Als wilskracht een spier is dan kun je deze ook trainen.  Het aardige is dat het niet zoveel uitmaakt op welk gebied je wilskracht traint. Het gaat erom dat je uit je dagelijkse routine breekt en dat een tijdje volhoudt zodat dat 'het nieuwe normaal wordt'.

Verder is het belangrijk om wilskracht goed te onderhouden. Door voldoende te slapen en op tijd te eten. En door te zorgen voor een gezonde balans tussen dingen die ik moet en wil in het leven. Zo houd ik voldoende energie over voor het inslijten van nieuwe gewoontes.  Het klinkt zo simpel. Waarom worstel ik dan soms zo met mijn eetgedrag?

Gedrag blijvend veranderen blijft nog knap lastig. Door al mijn worstelingen met mijn gewicht weet ik dat er een moment komt dat de 'honeymoon-fase' voorbij is. Je krijgt minder complimenten, je gaat een beetje SMOKKELEN. Zeker als de stress toeslaat, ben ik in elk geval geneigd om in oude patronen terug te vallen. Ik ben me hier heel bewust van geworden de afgelopen maanden.

Wat mij helpt bij stress, is stil worden. Ademhalen, als het kan even naar buiten gaan. Is het acuut dan ren ik wat trappen op of doe jumping jacks. Ik werk thuis dus niemand kijkt daar vreemd van op 😃

Bij feestjes en verjaardagen werkt het voor mij om van te  voren al na te denken  over wat te eten en drinken, en daar afspraken met mezelf over te maken. Dan me daar aan houden natuurlijk 😏. Wat voor mij goed werkt is om heel matig met alcohol te zijn. Drink ik 2 glazen wijn dan is het net of mijn hippo weer meer stem krijgt. Een nono dus, ik drink water naast mijn ene glas wijn.

Tja en soms, soms is daar de hippo, uit het niets. Het komt wel steeds minder vaak voor maar de hippo is nog steeds in mij. Ik ben nog lerende en ik MAG leren wanneer ik mijn plannen overboord gooi (hallo hippo, hippo HONGER) en mijn goede plannen aan de kant zet. Ik wil leren hoe zo'n situatie zich opbouwt. En ook wil ik leren omgaan met het gevoel na afloop van een hippo hippo HONGER party. Hoe ga ik om met dat ik 'de fout' ben ingegaan. 

Voor mij voelt het bijna dat ik beter kan accepteren dat dit af en toe gebeurt, dat de hippo wint. Zoals losgaan met een goed feest. Dit is me de afgelopen maanden in elk geval 1 keer gebeurd, en ik heb genoten en zat in 3 dagen weer op mijn eerdere gewicht.

Nou ja, we zijn 8 maanden verder en ik blijf leren en ik mag af en toe de fout ingaan. Ik ben op weg.

Volhardende groet!

Gedragsverandering, deel 4

 Niet morgen maar nu...

Sinds december 2019 doe ik mee met een 21-dagen challenge om aan mijn gezondheid te werken. Ik ben begonnen met het analyseren van mijn (vr)eetgedrag. Het waarom en vooral wanneer. Ik heb daar openlijk over geschreven in de challenge toen. Toen ik dit poste in de 21 dagen groep was er aardig wat belangstelling.

Dat heeft me aan het denken gezet om weer opnieuw met bloggen te starten. Dank dus voor je support. Ik doe dit voor mezelf maar het voelt ook goed als ik jou ermee kan helpen in jouw proces. Als je meer wilt weten of vragen hebt, stuur me een berichtje.

Een van mijn eyeopeners van de afgelopen maanden was om ( vervelende) dingen niet langer voor mij uit te schuiven maar om deze GELIJK aan te pakken. Dat ging overigens niet zonder slag of stoot. Maar als ik terugkijk op de afgelopen maanden dan heeft het me veel gebracht. Ik ben BEWUSTER geworden van dingen waar ik energie van krijg. Ik kan me beter FOCUSSEN op mijn doelen en als laatste houd ik meer energie over ( er blijft niets knagen wat ik nog moet doen).

Het maakt me rustiger in mijn hoofd en dat heeft weer invloed op mijn humeur en niet onbelangrijk, mijn geluksgevoel. Fijne dag

Gedragsverandering, deel 3

Hippo alert....

Ik werd vanochtend om 6 uur wakker met schreeuwende hoofdpijn. Gelijk is daar ook dat zeurende stemmetje weer en wil de hippo aandacht.
Op een werkdag zou ik gelijk naar de aspirine grijpen maar ik wil mijn gedrag onderzoeken en dingen anders doen. Dus opgestaan, geen 7-minute workout gedaan (dat mag ik 1 x in de week laten schieten) lekker gedoucht, al bijna 1 liter aan water en thee achter de kiezen en nu achter de tablet.

De hippo schreeuwt nu dat het zondag is en dat ik best wel eens wat anders mag eten. (hoofdpijn wegeten, zou dat werken? Maar daar heeft de hippo natuurlijk wel een punt. Ik MAG namelijk ALLES eten, de vraag is WIL ik dat ook? Ik heb gemerkt dat als ik eten een LABEL geef van ' MAG IK NIET of ONGEZOND' dat ik het des te meer wil. Voor MIJ werkt het niet om me dingen TE ONTZEGGEN.

Toen ik stopte met roken sprak ik met mezelf af dat ik NIET meer WILDE roken. Dat VOELT anders dan NIET meer MOGEN roken. Voor mij werkt het dus om een KEUZE te hebben.

Het is nog donker buiten, ik besluit nu om eerst een frisse neus halen. Die keuze kan ik NU maken omdat ik niet naar het werk hoef, de dag is aan mij. Als ik straks met hoofdpijn terug kom dan kan ik altijd nog een aspirine nemen.

UPDATE NA DE WANDELING Het heeft me goed gedaan, ik heb meer dan 1 uur gelopen in uptempo. Hoofdpijn is niet weg maar is ook niet meer zo erg. Fijne dag vandaag!

Gedragsverandering, deel 2

Is mindfulness de sleutel?

Mijn innerlijke hippootje, of criticus (dat irritante stemmetje wat tegen je zegt dat het toch allemaal niet uitmaakt, die dus) heeft het veel te lang voor het zeggen gehad. Ik wil weer ZELF aan het stuur van MIJN leven.

Terugkijkend naar de momenten waarop ik me vergreep aan eten, hebben (bijna) al die momenten gemeen dat ik GEEN TIJD nam om na te gaan WAT er nu gebeurde. Ik reageerde gelijk primair en stopte wat in mijn mond. Dat gaf me troost, net als het opsteken van een sigaret eerder. Misschien is dit wel instinctmatig als ik denk aan gevoed worden door de moederborst, maar goed dat is een heel ander verhaal🙄.

Ik ben nu bijna 4 weken bezig met BEWUST worden van WAT ik WANNEER DOE. Van mijn GEDRAG dus. Dat was nog niet zo makkelijk, er zijn zoveel afleidingen om in weg te VLUCHTEN. Allereerst ETEN, dan RELATIE, WERK, TRUMP, WERELDLEED, NETFLIX, FACEBOOK en zo zijn er nog vast veel meer.

Ik ben begonnen met ETEN, en dan bedoel ik BEWUST ETEN. Wat gebeurt er in mijn lijf als ik een mailtje van mijn werk met bv kritiek krijg. Ik krijg een raar gevoel in mijn buik en MOET wat ETEN. Ik kan aan NIETS anders meer denken totdat ik wat in mijn mond kan stoppen. Mijn innerlijke hippo dramt net zo lang door totdat ik ook echt wat in mijn mond stop, nou en die hippo houd je niet tegen hoor. Dat eten is dan even lekker maar helpt niets. Dat rotgevoel zit er nog steeds en daarnaast voel ik me nog schuldig ook. VREETZAK.

Er zijn ook zoveel prikkels in ons huidige leven dat ik opnieuw moet leren om BEWUST te worden wat er in MIJN LIJF gebeurt. Ik ben begonnen met aandacht te eten. Lastig hoor, mijn gedachten gaan alle kanten op, nog steeds maar ik blijf volhouden om UITSLUITEND TE ETEN. Dan bedoel ik niet ondertussen op de telefoon iets te checken, e-mail bij te werken of tv te kijken. Ik eet mijn shake met een lange dunne dessertlepel. Dat gaat zo tergend langzaam 😓. In het begin wilde ik de shake gewoon naar binnen kloeken.

Ik NEEM dus weer DE TIJD om te ETEN. Ik ruik en proef en kauw langzaam. Ik heb inmiddels ontdekt dat ik van sommige telefoontjes en e-mail (allemaal werk) zo ontzettend BOOS kan worden dat mijn HART tekeergaat. Voorheen bleef ik zitten en 'verbeet' de EMOTIE. Nu haal ik heel bewust een paar keer adem. En ga lopen, ik pak de trap en gebruik de vrijgekomen cortisol of adrenaline (dat zijn dus ook dikmakers) voor de trap. Dan gaat mijn hart nog steeds te keer maar dan nu wel van inspanning.

Nu zou het nog fijn zijn om te leren dat ik me niet alles persoonlijk hoef aan te trekken, maar goed alles op zijn tijd. Mijn innerlijke hippo wordt overigens met de dag minder dominant, ook het stemmetje wordt zachter. Dit werkt heerlijk motiverend voor mij. Ben dus bezig met mindfulnes eten en meer bewegen en dat doet me goed. Kleine stapjes, maar elke lange reis begint met het zetten van de eerste stap.

Gedragsverandering, deel 1..

Vandaag voel ik de behoefte om wat meer over mezelf op te schrijven. Ik ben al jaren bijna obsessief bezig met (gezond) eten. Ook gebruik ik veel producten van Herbalife, hierdoor is de 'schade' zeker te weten, beperkt gebleven. Deze producten zorgen er voor dat ik een goed energieniveau heb. Ik eet en drink (meestal) erg gezond en ik hoor je al denken hoe ik dan aan mijn overgewicht kom...

Mijn 'probleem' is een emotionele. Ik 'deal' met mijn emoties (happy, verdriet, stress enz) door letterlijk mijn tanden ergens in te zetten. Ik verbijt, vermaal en vermorzel hoe ik me voel. Dat kunnen worteltjes zijn maar ook een pak koekjes 😅 Dit ben ik gaan doen toen ik stopte met roken zo'n 25 jaar geleden. Toen rookte ik 25 tot 30 sigaretten per dag. Ik heb dus het ene ongewenste gedrag vervangen door een ander ongewenst gedrag.

 Begrijp me goed, ik ben heel blij dat ik niet meer rook alleen wordt het nu ook tijd dat ik het ongewenste (vr)eetgedrag ga afleren en verder onderzoek hoe ik beter met mijn emoties kan dealen. Alleen al de bewustwording, erkenning en het hier opschrijven van mijn eetgedrag helpt me in mijn gedragsverandering.

Stoppen met roken is me gelukt dan moet dit ook lukken toch 😅 Wellicht kunnen we elkaar hier ook in steunen. Voel je vrij om hieronder te reageren. Alle reacties ( positief of negatief) kunnen mij verder helpen en leren hier mee om te gaan. Fijne dag❤

Voorjaarsschoonmaak 2017

Ik geef het grif toe en ben geen 'goede' huisvrouw.  Van mij hoeft alles niet zo 'netjes', bah, hekel aan dat woord. Gelukkig heb ik mijn lief aan mijn zijde. Hij behoedt mij voor al te ernstige vervuiling en grijpt regelmatig in.

Zo nu en dan beloont hij zichzelf voor zijn noeste huishoudelijke inspanningen.  Dan schaft hij zich een stoere Dyson stofzuiger of een Karcher hogedrukreiniger aan.
Het is overigens niet zo dat ik geen enkel aandeel in ons huishouden heb. Ik kook ( bijna) elke dag en ik doe de was. Ook geen geringe opgaaf aangezien lief graag als kieskeurige lekkerbek en met smetteloze kleding door het leven gaat.

Maar goed, ik dwaal af. Naast alle -in de loop der jaren- aangeschafte stoere mannen huishoudgadgets, heb ik nu ook een speeltje gekregen; de Karcher WV 50+. En nee, de WV 50+ heeft niets van doen met mijn naderende jaardag. Ik ben al enige tijd 50+ en hoop dit nog tot ver na mijn 79e jaardag vol te houden.

Over het 'kunnen' van de VW 50 + is niets gelogen. Je sproeit en wast het te schonen oppervlak en de WV 50+ zuigt het vuile water van je raam.  Geen vieze druipers,  geen strepen en je hoeft niet na te wrijven. Wel een opvangreservoir met gore zwarte drab (we roken niet eens), en dit alles in een mum van tijd.

Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat ik het na het 3e raam wel had gezien. De ramen ook aan de buitenkant zemen, laat dus nog even op zich wachten. Ik heb de voorjaarsschoonmaakactie van 2017 weer gehad.

Tevreden en voor de helft schoonramige groet,

Ben zo blij, zoooo blij...

Ja das wel even een andere toonzetting dan in mijn vorige blogje. En nee, ik heb het niet over die geweldige oude carnavalskraker :-).
Ook is mijn tongleed  nog niet over en toch heel blij want laat ik nu net van de Sint een snelkookpan hebben gekregen. Zoooo blij mee!

We zijn haast onafscheidelijk, de snelkookpan en ik. Het is een heuse wonderpan. Alles gaar en boterzacht in een mum van tijd. Of het nu om erwtensoep (40 minuten), pulled chicken (15 minuten) of volkorenbrood (20 minuten) gaat.

Het was overigens de eerste keer (erwtensoep) wel ff wennen. In elk geval geleerd dat je de stoom van zo' n pan snert beter rustig kan laten uitwasemen. Vond dagen na de soep nog fijne snertdruppels die uit de erwtensoep fontein waren neergeslagen op de tegels.

Ik geef toe dat het brood uit de snelkookpan geen krokant korstje krijgt (je stoomt het gaar) maar dat kan onder de grill zo gemaakt. Mij gaat het juist om het zachte en makkelijk kauwbare. De slobberhappen ben ik nu wel zat en heb nu een mooie middenweg gevonden. Laat die kerst maar komen 😎

Smakelijke groet

Rara, dikke tong zonder drank...

Sinds mijn tandartsbezoek van vorige week, kamp ik met een half werkende tong. Hoe dat kan? Nou simpel, tijdens de prik van de verdoving in mijn kaak, is er een uitloper van de tongzenuw geraakt.

Een maar half werkende tong is voor een ware lekkerbek tijdens deze feestdagen een heuse beproeving. Het voelt alsof er een handschoen van latex over de rechterhelft ligt. Ik proef of voel helemaal niets, ook niet of ik op voedsel of mijn eigen tong kauw.

Deze tong voelt als niet van mij, alsof er een aliën lap lauwwarm vlees bezit heeft genomen van mijn mond. Ook praten gaat lastig. Het klinkt alsof ik al wat borrels op heb. Wat ben ik blij dat ik met praten mijn brood niet hoef te verdienen, je zal maar coach zijn of leraar.

Ik vind mezelf dus best wel een beetje 'siellug'. Want om de tong te sparen ben ik veroordeeld tot slappe slobber happen. Niks geen knapperig, krokant eten wat gekauwd dient te worden. In de lekkerste maand van het jaar ben ik verstoken van voedsel met een lekkere bite of mondgevoel en veroordeeld tot shakes en soep. Maar goed ik tel mijn zegeningen en ik heb in elk geval te eten.
Daar gaan we dus maar het beste van maken. Met die shakes komt het wel goed :-), nou de soepjes nog.

Overigens nooit bij stil gestaan dit dat tot de risico's van een verdoving hoorde. Maar goed het leed is geschied, de vraag is nu hoe lang dit ongemak gaat duren...
Volgens de tandarts kan de zenuw zich herstellen maar dat kost tijd, een maand of zes maand...
We gaan het beleven.
shakerige groet,

Vakantieblues...

Ik heb een heerlijke vakantie gehad, ja gehàd want het is op. Maandag Vandaag begint het lieve leven weer van voor af aan.

De afgelopen 4 weken veel gezien en gedaan, eindelijk kwam lief uit zijn winterslaap luie stoel met stapel boeken. Als ontdekkingsreiziger en avonturier was geen berg hem te hoog en geen brug te ver.
Dat gaat mij dan weer te ver, ik houd meer van regelmatig een wandelingetje en niet gelijk van die dagmarsen. Maar goed ik heb dappere pogingen gedaan hem bij te benen.

Nog een beetje in deze doe- en ontdekmodus vraag ik lief vandaag om er samen even op uit te gaan met in gedachten het natuurgebied, de blauwe kamer. Het weer is zonnig met weliswaar een straf windje maar volgens mij ideaal om even de beentjes te strekken.

Lief heeft zich echter alweer helemaal begraven in meegebrachte boeken en tijdschriften. "Een rondje Wetering" bromt hij vanachter een dikke pil.
We zijn weer terug -zucht-.

Landerige groet

Autopech

Ben net terug van een heerlijke ontspannende vakantie en wil met de auto naar een afspraak. Ik houd ervan om op tijd te vertrekken het leven is tenslotte al jachtig genoeg. Ik stap dus ruimschoots op tijd in de auto en draai de sleutel van het contact om. Het resultaat is een bijzonder zwak gegorgel, dat geeft deze burger geen moed.

Mijn hersenen werken op volle toeren en ik vraag lief naar de startkabels. Vreemd genoeg wil ook de achterklep niet open. Naar de buren dan maar.  Overbuurman Dirk doet niet open, wat nu?
Diederick is gelukkig wel thuis en heeft startkabels maar kan de accu van zijn auto niet vinden. Hoe moeilijk kan dat nou zijn? Maar blijkbaar zijn er automerken die de de accu verstoppen...

Wat een tegenwerking van het universum. Ik probeer ondertussen de fysiotherapeut te bellen dat ik wat later kom maar krijg iemand anders aan de lijn.  --Zucht-

Als de nood het hoogst is, komt de redding nabij. Ik zie ex-overbuurvrouw Hanna aan komen lopen, ze snapt het meteen en haalt haar auto. Diederick hanteert de startkabels zeer vaardig en een minuut later rijd ik in de auto weg. Met een zwaar voetje lukt het me om net op tijd voor de afspraak te komen, wel met een hoge hartslag, dat dan weer wel.

Pfff, wat een start van de dag. Een auto moet starten en rijden anders heb je er niets aan. Na mijn afspraak gelijk doorgereden naar de garage voor een nieuwe accu. Blijkt dat het de originele accu nog is en onze auto is 9 jaar oud.  Hoog tijd voor vervanging dus.

Tussen de oren

Ik ben geen goede slaper. Word van het minste geluid al wakker. Helemaal allergies reageer ik op snurkgeluiden van lief. Is toch ook om razend van te worden?

Sinds vrijdag vertoeven wij in Bad Bentheim in vakantiepark de Roompot. Werkelijk een mooi rustig park met veel privacy en groen.
Vanochtend werd ik echter in alle vroegte wreed gewekt door een luide "gnork fuuuuut". Met een dwarse kop wilde ik al hard met de elleboog uithalen  richting lief. Er was al enige schuimvorming rond de lippen, toen ik me realiseerde dat het geluid niet bij lief maar verder van buiten kwam.
Het was ook geen "gnork fuut"  maar meer "foehoet" en het was niet zo regelmatig als een ademhaling. Ik sloot mijn ogen en zag een uil in gedachten.  Gelijk krulde er een glimlach rond mijn mond en sliep ik weer met plezierige gedachten verder met "ah-wa-lief-een-uiltje".

Toch wel heel bizar dat je in je gedachten een super irritant snurkgeluid kunt transformeren naar een uilenroep. Dat moet ik toch vaker kunnen toepassen. Zou het  nachtleven van lief in elk geval een stuk aangenamer maken.

Verlichte groet